تداومِ حافظه [یادداشت شخصی-نقاشی]
يكشنبه, ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۱۱:۴۰ ب.ظ
طولِ واقعیِ زمان
چرا فریب میخورم؟ چرا ذهنم میتواند فریبم بدهد؟ چقدر برایش آسان است که پنج روز را پنجاه روز جلوه بدهد تا خیالم آسوده شود. اما مگر میشود از درکِ طولِ واقعیِ زمان فرار کرد؟ هر چقدر هم که ذهن قوی باشد، واقعیت با تمامِ صراحتش آن را ساکت میکند. ناگهان یک ورقزدنِ تقویم، یک نگاهکردن به پیامهای گذشته، یک توجه به این که تازه اولِ هفته است ،و اصلاً همین که تازه اولین هفته است... صراحتِ واقعیت. قاطع. بیرحم. کات.
12 اردیبهشت 1395
(1931) The Persistence of Memory; Salvador Dali
۹۵/۰۲/۱۲
این است همه آن چیزی که هست
این است تنها راه
باید که پیوسته مست باشی
تا حس نکنی
بارِ سنگینِ ناگوارِ زمان را
که کمرت را می شکند...
(بخشی از یک شعرِ شارل بودلر به نامِ مست باش)