دلتنگی [شعر] :: لَمَحات

قبولت دارم ٬کم نوشتی٬حقیقتم همینه مکتوب را هرگز کفاف دلتنگی نیست ولی میدونی!ایمان دارم به اینکه جان گرفتن دوباره از اعجاز مرگ تدریجی ست=دلتنگی هم تموم میشه اما خوب میدونیم از بعد از دست دادنامون باهامون رشد کرده ٬قد کشیده ٬جوونه زده و دوباره سبز میشه ...

دلم میخواست براتون بیشتر بنویسم لیکن امروز باهاتون هم حسم

پاسخ:
کم نوشتم و بعد از مدت ها؛ چون شعر چارۀ آدمِ بیچاره ست؛ تنها چاره ش: سکوت.

ممنون.

۳۱ تیر ۹۵ ، ۱۰:۴۱

اشک مهتاب

دلم گرفته و اوضاع درهمی دارد

و سالهاست برای خودش غمی دارد

تو در کنار خودت نیستی٬نمیدانی

که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

از اینکه میخونمتون خوشنودم.وبلاگتون تجسم کوتاه و اندکی غم انگیز از گذر عمره.

خواهش میکنم.

پاسخ:
گذرِ عمر ببین :(:

+

رباعیِ خوبی بود.

+

رباعی نیس که :|

۳۱ تیر ۹۵ ، ۱۶:۰۱

اشک مهتاب

خیر جناب٬غزله.

غزل عاشقانست از فرامرز عرب عامری.

پاسخ:
همم.

۰۵ مرداد ۹۵ ، ۰۲:۵۷

نیما شمس

خلاص......خوب گفتی..

پاسخ:
:)

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.

نام *

پست الکترونيک

سایت یا وبلاگ

پیام *

شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:

یا ، یا ، ، <strike> یا <s>، ، ، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، ، ، <a href="" title="">، ، <div align="">

کد امنیتی *

ارقام فارسی و انگلیسی پذیرفته می‌شوند

نظر بصورت خصوصی ارسال شود

پست الکترونیک برای عموم قابل مشاهده باشد

لَمَحات

لَمَحات

دمی پیدا و دیگر دم نهان است

طبقه بندی موضوعی

ادبیات

ترجمه

داستان

زندگی

سروده ها

سینما

یادداشت‌های سینمایی

شعر

عرفان

عکس ها

فلسفه

مرگ

نثر داستانی

نقاشی

نقد ادبی

نگاه به اجتماع

یادداشت‌های شخصی

موسیقی

خلاصه آمار

کلمات کلیدی

بایگانی

آخرین مطالب

آخرین نظرات

پیوندها