راه پله ی مترو آرام به پایین می رود اما وقتی که پا بر آن میگذاری سرعت می گیرد همچون درد های ما که آرام اند اما وقتی به آن فکر میکنیم تیر می کشند :)))))
پاسخ:
:D
تمامِ این حرف ها شبیهِ شیهۀ اسبِ سفرهای دراز است که بر کنارۀ جویبارِ اندوهگین ایستاده و علف های خستگیِ مرا می چرد