لَمَحات

لَمَحات

دمی پیدا و دیگر دم نهان است

طبقه بندی موضوعی

کلمات کلیدی

سروده ها

زندگی

یادداشت های شخصی

من

عشق

مرگ

فلسفه‌بافی

شعر

نوشتن

اندیشه

شناخت

عرفان

نثر

فلسفه

نثر داستانی

از دیگران

ادبیات

تنهایی

سینما

عینیت

جهان بینی

نخواستن

پارادوکس

ذهنیت

دلتنگی

ناامیدی

زبان

روایت های داستانی

حافظ

نقاشی

بایگانی

آخرین مطالب

آخرین نظرات

  • ۲۱ مهر ۹۶، ۱۴:۴۳ - اشک مهتاب
    :)

پیوندها

زیباترین درخت

سه شنبه, ۲۶ آبان ۱۳۹۴، ۰۷:۴۷ ب.ظ

زیباترین درخت را یافتیم

از دور به آن نگاه کردیم

سپس نزدیک شدیم

و زیرِ آن نشستیم

 

دیگر زیبایی را نمی‌بینیم

اما می‌دانیم

که خود جزئی از

زیبایی شده‌ایم

 

26 آبان 1394

۹۴/۰۸/۲۶
محمدحسین توفیق‌زاده

سروده ها

نظرات  (۲)

۲۷ آبان ۹۴ ، ۱۵:۰۲ عرفان
آها
این که میگفتن آواز  دهل شنیدن از دور و اینا پس این بوده جریانش
نزدیک که بری آواز دهل میشی. صداش نمیاد دیگه. و به طبع خوش هم نیست
پاسخ:
همم. آواز دهل. مشکلت با زیبایی چیه؟
۲۷ آبان ۹۴ ، ۱۶:۳۷ عرفان
مشکلی ندارم
ستایشش میکردم همیشه
جدیدا ملال انگیز شده
پاسخ:
په! خودت ملال انگیز شدی نه زیبایی.
زیبایی یا دردناکه یا فرح انگیز. ملال آور زندگیِ عادیِ انسان هاست که هست.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم