لَمَحات

دمی پیدا و دیگر دم نهان است

آخرین نظرات

  • ۲۱ مهر ۹۶، ۱۴:۴۳ - اشک مهتاب
    :)

زوال را

شنبه, ۱۶ آبان ۱۳۹۴، ۰۶:۰۵ ب.ظ

من به آنچه نمی‌پاید

دل‌بسته‌ام

به پیوندِ این دست‌ها

و به نفس‌های دوچندان‌مان

 

من فصل‌های تو را دوست دارم

من فاصله را دوست دارم

و زوال را

از خودم بیشتر

می‌شناسم

 

16 آبان 1394

۹۴/۰۸/۱۶
محمدحسین توفیق‌زاده

سروده ها

نظرات  (۱)

الان این شعر رشدیافته ایه از نظر خودت واحتمالا ارضات میکنه
اما من مخاطب که میخونم اینو نمیفهمم و ازش بوی ضعف می شنوم چون خارج از توام
پاسخ:
سادگیش ضعفه یا صداقتش؟
تو به من یه جوری نگاه می کنی انگار قرار بوده تو یه دوره بمونم خشک بشم همون جا.
تو منِ سخت و خشنُ مومیایی کردی.
من برای هفتمین باره که دارم این حرفُ می زنم: "من دارم پوست می ندازم".
درد می کشم از جملۀ دومت "اما من مخاطب..."
اما هیچی مهم نیست. هیچی ارزش نداره جز مرابطه. اگه مخاطب مرابطه کنه با من ولی به من بگه ضعیف و سطحی و خودارضا، بازم خوبه.

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی