استکانِ خالی را
جمعه, ۲۲ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۳۲ ب.ظ
استکانِ خالی را
به دیوار می کوبم-
پرنده ای با آب-شُش های گل آلود
در دلم می نالد .
22 آذرماه 1392
۹۲/۰۹/۲۲
استکانِ خالی را
به دیوار می کوبم-
پرنده ای با آب-شُش های گل آلود
در دلم می نالد .
22 آذرماه 1392
بعد آن که رفته ای حتی خدا
زیر چتر بی پناه من گریست
شعر من منتظر نگاه توست