باید که مدام مست باشی
این است همه آن چیزی که هست
این است تنها راه
باید که پیوسته مست باشی
تا حس نکنی
بارِ ناگوارِ زمان را
که کمرت می شکند
مستِ چه؟
شراب
یا شعر
یا تقوا
هرچه خواهی
اما مست باش
و اگر گاهی
بر پلههای کاخی
یا بر علفهای شادابِ آبراهی
یا در خلوتگاهِ ماتمزدۀ اتاقت
بیدار شوی
و نشئه کاهش یافته یا پریده باشد،
بپرس از باد
از موج
از ستاره
از پرنده
از ساعت
از هرآنچه در پرواز است
از هرآنچه مینالد
از هرآنچه در گردش است
از هرآنچه میسراید
از هرآنچه سخن میگوید...
بپرس: «اکنون چه زمانیست؟»
و باد و موج و ستاره و پرنده و ساعت
همه پاسخت خواهند داد:
«اینک! زمانِ مستی!
پس تا بردگانِ شهیدِ زمان نباشید
مست باشید و مدام مست باشید!
با شراب
یا شعر
یا تقوا
با هرچه خواهید.»
شارل بودلر، ترجمه از انگلیسی
13 اردیبهشت 1395
۱ نظر
۱۳ ارديبهشت ۹۵ ، ۰۰:۳۵