از خود می گریزم
دوشنبه, ۱۶ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۵۷ ب.ظ
به ط
از خود می‌گریزم
در دیگران
اما کجاست آن دشتِ فراخ
که درهایش به روی من بسته
باشد
که مرا بنشاند
و با من حرف بزند
با صدایش
نسیمی که می‌وزد
علف‌‌هایی که به‌آرامی می‌جنبند
جانورانی که میانِ علف‌ها راه می‌روند
به خودم برگردم
به جایی که
هرگز نبوده‌ام
16 آذر 1394
۹۴/۰۹/۱۶
O.o