خانه کجا ست؟ [اندیشه]
جمعه, ۴ تیر ۱۳۹۵، ۰۶:۳۴ ب.ظ
یکی از پایه‌های آرامشِ ذهن، رضایتِ تن است.
گاهی فراموش می‌شود که تن هم هست.
گاهی صدای خواهشِ تن نشنیده گرفته می‌شود.
گاهی از زمین و زندگیِ زمینی غفلت می‌شود.
و این می‌شود که در آسمان سردرگم می‌شویم و هرچه بیشتر می‌جوییم، کمتر می‌یابیم.
حضورمان ناقص و بیمار می‌شود.
نیروی لازم برای بازیافتِ آسمان را همان در آسمان هدر می‌دهیم.
ناتوان می‌شویم از سلامت و صلح.
سردرگمِ آسمان می‌شویم. در آن تاریکیِ فضا، ستاره‌ها را می‌بینیم اما دور اند. و نمی‌دانیم خانه کجا ست.
۴ تیر ۱۳۹۵
۹۵/۰۴/۰۴
اشک مهتاب