لَمَحات

دمی پیدا و دیگر دم نهان است

آخرین نظرات

  • ۲۱ مهر ۹۶، ۱۴:۴۳ - اشک مهتاب
    :)

سپید

شنبه, ۳۰ آذر ۱۳۹۲، ۰۹:۳۲ ب.ظ

بُزی

ایستاده بر دو پای

برگ های تک درخت میدان شهر را

می خورد .

به سمتش می روم

سلامم می کند

پاسخش می دهم

گله می کند که

از گلّه اش بیرون افگنده اند

-        چرا ؟

-        مُرده ام !

 و موهای سفیدِ گردنش را که کنار می زند

جای دندان گرگ

هویدا می شود .

-        پس چطور این جایی هنوز

اگر که مرده ای ؟

-        این جا جهانِ دیگرِ من است

و این درخت ...

... به دو پا می ایستد دوباره و خوردن ...

-        عدالتِ خداست !

 

30 آذرماه 1392

۹۲/۰۹/۳۰
محمدحسین توفیق‌زاده

روایت سپید

سپیدها

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی